کبوتران دل داده

روزها در گذر از خیابان و کوچه ای که فقط یک کوچه نیست. خانه باغ قدیمی،بدون دیوار با درخت ها و حوض خاطره ها در قاب زیبای سیاه و سفید قرار دارد. حس گرمی و رنگینگی فضا را کبوترانی انتقال می دهند که دسته جمعی در حیاط خانه جا دارند و خود میدانند جا برای آنان زیاد است، ولی کبوتران به خانه و حیاط آنجا عادت دارند . و به یاد دلی که روزی هم نوایشان بوده آرام میگریند. چه دلدادگی عجیبی  است، وقتی اوج میگیرند و روی سرو بلند قامت خانه همسایه که سالیان است شاهد اوج گیری و دلدادگیشان بوده می نشینند. چه عاشقی کم یابی که از اوج به حیاط دل بستند........... و سهم آدم ها در گذر از خیابان عشق، فقط گاز است که به ماشین و موتورشان می دهند که شاید زودتر به مقصد برسند و غافل از دودی که چشمانشان را گرفته و صدایی که گوششان را کر کرده و نمیخواهند شاهد دلدادگی باشند و چه زیباتر، مقاومت کبوتران عاشق...

عشق

زاهد شدم به دنبال عشق. هیچ نشانی جز ردپا نیست.

سادگی

سادگی ام را بزار پای سادگی ام

قاب خاطره

چشمانت را آرام ببند  .....

قشنگترین خاطره ها را تداعی کن،

اکنون چشمانت را باز کن ...قاب عکسش روی دیوار است.

دلت همیشه پر باشد از قشنگترین قاب عکس های زندگی

شکر نعمت

*****تو چه بیکران می بخشی و ما چه حسابگرانه شکر نعمت میکنیم...*****

دخترک زیبای مو فرفری

سیاهی چشمانت سرّی دارد که هر نگاهی را میخ کوب میکند. دلبری زلف  ابریشمیت که همراه باد، مستانه می رقصند و همچون ماهیان دریا دسته جمعی در هم میروند. زلف تو مثال تارهای گیتار یکی از یکی قشنگتر نواخته شده. آنگاه که بر روی زانو هایم مینشینی و شانه به تارها می زنم، حسِّ آهنگِ، زیبایی و قشنگی در من زنده می شود  و همراه آن می رقصم. پیچش تارها ریتم آهنگ است. نوازشش آرامش بخش. نگذار هیچگاه همچون کلاف در هم تنیده شوند و زیبایی را در تو محو کند.

ابریشم موهایت از خداست .دوستش بدار من نیز تو را دوست دارم .

روشنایی وجودم (تقدیم به استاد عزیزم)

حسِّ درونم  گوید از مهر تو   

همچو یوسف، مست از دیدار تو

نورِ آتش را دمیدی در تنم 

خلِّ ،دیوانه شدش در پیکرم

آن زمان باد، جنسی از مهر تو بود

تو چه بودیو مرا سرِّ درونم فاش بود

بودت آنگه که هم صدا بودیم      

همصداییِ دریا برای باران بود

مهر:ماه هفتم

خلّ: آتش زیر خاک

یسنا